اینجا ایران است ، رادیو روشنا
اینجا ایران است ، رادیو روشنا
وقتی که لبخندت فقط یه تصویره
چیزی نمیبینی چیزی نمی فهمی گریت نمی گیره
دیگه نمی شناسی هوای بیرونو
خیس میشی اما اصلا نمی فهمی معنی بارونو
جنس نگاه تو غریب و مبهمه
ترس جدا شدن میون ما کمه
کنارمی ولی دوری یه عالمه
بی حرکت شدی ، مثل مجسمه
خودتو یه لحظه ام بزار جای من
بشین گوش کن یکم به حرفای من
همین کافیه که بفهمی اینو
عمق تنهایی من غمگینو
خودتو یه لحظه ام بزار جای من
ببین چی اومده سر رویاهای من
از این زندگی مونده یه نقاشی
سخته با یه مجسمه تنها شی
جنس نگاه تو غریب و مبهمه
ترس جدا شدن میون ما کمه
کنارمی ولی دوری یه عالمه
بی حرکت شدی ، مثل مجسمه
یه روزی میگفتم میشه با تو بود
میشه بی خجالت بهت فکر کرد
میشه اسم کوچیکه تو ساده گفت
قدم زد کنارت به عنوان مرد
تو ازم هرچی دورتر میشدی
من انگار بیشتر عاشقت میشدم
تو این عشق وجدان تو راحته
من این کارو کردم خودم با خودم
خدایـــا
یکی توی گریه
بهت رو زده
سپرده دوتامونو دست شما
خدایـــا
مگه میشه امسال با بغض تحویل شه
یکاری بکن خوب شه حال ما
نه چیزی بجز تو منو میگرفت
نه بی فکر تو قلبم آزاد بود
همه سالو با درد تو سوختم
مگه میشه بی درد تو شاد بود
نموندی عذابم رو کمتر کنی
نرفتی که با رفتنت خو کنم
گناهم چیه این شب سال نو
باید عطر جا موندتو بو کنم
خدایـــا
یکی توی گریه
بهت رو زده
سپرده دوتامونو دست شما
خدایـــا
مگه میشه امسال با بغض تحویل شه
یکاری بکن خوب شه حال ما
بی هوا با چشمه بیدار در به در در کار دلدار
گفتم ای باد گنهکار مستم کن با فکر بیدار
مستم کن با فکر بیدار
پا به پا با تو پیاده گم شدن بر ما رجا..
ای تو ای باد حماره بگذر بر بویش دوباره
پر کن ابرویش دوباره
دور از گونه های خط خطی شراب تلخت شبم پریشان است
پشته سایه هایه چشمت فدایه چشمت قصیده پنهان است
خوبیو میدونی به خوبیه آغوش
گرمیو میمونی به تن تر از تن پوش
وقتی دلدارم میخنده تو دلم هزار تا پرنده
میخونن با ساز تنبک کاش یارم همیشه بخنده
دلدارم همیشه بخنده
هر سویی که بنگرم دلبر هر جایی که میروم دلبر
ای داد از بیداد دلبر فریاد از بیداد دلبر
ای داد از بیداد دلبر
میداند صدایه پایش و خنده هایش مرا کند مدهوش
حاله این دو روزه من را یکی شدن با به دیگری مفروش
خوبیو میدونی به خوبیه آغوش
گرمه و میمونه هوایه تو در گوش
بی هوا با چشمه بیدار در به در در کار دلدار
گفتم ای باد گنهکار پرتم کن در فکر بیدار
پرتم کن در فکر بیدار
میچرخد هوایه تو در سرم میخواهم بگیرمت در برم
ای داد از بیداد دلبر فریاد از بیداد دلبر
عاشقتم من یه جوره خاص
اونجوری که تو دلت میخواست
کار دادی دستم که همه میگن
شدم بی هوش و حواس
من تورو دوست دارمت
تو دلم هنوز دارمت
ثانیه ای میشمارمت
همینه همینی که هست
عاشقی بیماریه از حالا گریه و زاریه
دردیه که تکراریه
همینه همینی که هست
عاشقتم من مگه چیه
هرچی از امروز تو بگیه
گوش بده انگار دل ما دوتا صداشونم یکیه
من تورو دوست دارمت
تو دلم هنوز دارمت
ثانیه ای میشمارمت
همینه همینی که هست
عاشقی بیماریه از حالا گریه و زاریه
دردیه که تکراریه
همینه همینی که هست
حال دلم عجیبه واسم
حالم عجیب غریبه واسم
این حس جدید یه کاری کرده که یه بار دیگه گرفت نفسم
من تورو دوست دارمت
تو دلم هنوز دارمت
ثانیه ای میشمارمت
همینه همینی که هست
عاشقی بیماریه از حالا گریه و زاریه
دردیه که تکراریه
همینه همینی که هست
از آسمانم، ماتم ببارد
هراس ِ بی تو ماندنم ادامه دارد..
نمی‌نویسم ترانه بی تو
چگونه پر کشد خیالِ واژه بی تو..
به لب رسیده جان کجایی
کجایی؟…
که برده طاقتم جدایی…
باران تویی
به خاکِ من بزن
بازا ببین
که بی مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاکِ من بزن
بازا ببین
که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم
مگر ندانی
چو از تو دورم
بیراهه‌ای خموش و تار، بی عبورم..
نمی‌توانم….
دگر برویم
..که من اسیرِ این خزانِ تو به تویم
به لب رسیده جان کجایی؟
کجایی؟
رهی نمانده تا رهایی..
باران تویی
به خاکِ من بزن
باران تویی
به خاکِ من بزن
بازا ببین
که بی مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاکِ من بزن
بازا ببین
که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم
گوش کن اینم چیزی نیست
جز این چاره ای نیست
گوش کن اینم میگذره
خاطره شو باد میبره
میرقصه میریزه آخرین برگ از درخت
میبنده میره آخر از شهر تیره بخت
تُنگ شیشه ای شکست
ما اما دست روی دست
آخرین ماهی هم مُرد
آخرین شاخه پژمُرد
باد مارا با خود خواهد بُرد
یاد مارا در خود خواهد داشت
آب مارا حل خواهد کرد
شهر مارا بغل خواهد کرد
گوش کن ، شاید شب چیزی گفت
تاریکی شاید رازی داشت
بعد از اینجا شاید باغی بود
شهری شاید آوازی داشت
میرقصه میریزه آخرین برگ از درخت
میبنده میره آخر از شهر تیره بخت
تُنگ شیشه ای شکست
ما اما دست روی دست
آخرین ماهی هم مُرد
آخرین شاخه پژمُرد
باد مارا با خود خواهد بُرد
یاد مارا در خود خواهد داشت
آب مارا حل خواهد کرد
شهر مارا بغل خواهد کرد
هوا خوبه وقتی هوامو تو داری
چه آرامشی هست تو این بی قراری
یه احساس خوب و یه رویای روشن
یه دنیای تازه دوباره تو و من
دوباره تو و من
یه عکس از من و تو کنار یه ساعت
که تو گفتی سیب و رسیدم به خنده ت
یه ساحل یه دریا یه دنیا سادگی
من و تو پیش هم زنده باد زندگی
زنده باد زندگی
رو لبخند مهتاب یه رویا کشیدن
دوباره به اوج ترانه رسیدن
هنوز راهی واسه به تو پل زدن هست
حواسم پیشته حواست به من هست
یه عکس از من و تو کنار یه ساعت
که تو گفتی سیب و رسیدم به خنده ت
یه ساحل یه دریا یه دنیا سادگی
من و تو پیش هم زنده باد زندگی
زنده باد زندگی
کنار سیب و رازقی
نشسته عطر عاشقی
من از تبار خستگی
بی خبر از دلبستگی
عاااشقم
ابر شدم صدا شدی
شاه شدم گدا شدی
شعر شدم قلم شدی
عشق شدم تو غم شدی
لیلای من دریای من
آسوده در رویای من
این لحظه در هوای تو
گم شده در صدای تو
من عاشقم مجنون تو
گم گشته در بارون تو
مجنون لیلی بی خبر
در کوچه های در به در
مست و پریشون و خراب
هر آرزو نقشه بر آب
شاید که روزی عاقبت آروم بگیرد در دلت
کنار هر ستاره ای
نشسته ابر پاره ای
من از تبار سادگی
بی خبر از دلداگی
عاااشقم
ماه شدم ابر شدی
اشک شدم صبر شدی
برف شدم آب شدی
قصه شدم خواب شدی
لیلای من دریای من
آسوده در رویای من
این لحظه در هوای تو
گم شده در صدای تو
من عاشقم مجنون تو
گم گشته در بارون تو
مجنون لیلی بی خبر
در کوچه های در به در
مست و پریشون و خراب
هر آرزو نقشه بر آب
شاید که روزی عاقبت آروم بگیرد در دلت
حالا که تو کنار من نیستی عاشق و بی قرار من نیستی دلخوشی ندارم
این روزا پر شده دیگه کاسه صبرم منو بیرون بیارین از قبرم
من همون آسمون پر ابرم دوست دارم ببارم این روزا
بی تو غمگین و گیج و بیتابم چند وقته شبا نمی خوابم
دیگه تو راه نبرو رو اعصابم من خودم بی قرارم این روزا
کی میگه تو همیشه باهامی یا همون آدمی که می خوامی
تو همون درد بی سرانجامی که من بهش دچارم این روزا
این که مه نیست دود سیگاره قاب عکست هنوز رو دیواره
خوب نگاه کن ببین چطور داره میگذره روزگارم
با من از زلف یار صحبت کن از زمان قرار صحبت کن
یکمی از بهار صحبت کن خشک و بی برگ و بارم
بی تو غمگین و گیج و بیتابم چند وقته شبا نمی خوابم
دیگه تو راه نبرو رو اعصابم من خودم بی قرارم این روزا
کی میگه تو همیشه باهامی یا همون آدمی که می خوامی
تو همون درد بی سرانجامی که من بهش دچارم این روزا
اینجا ایران است ، رادیو روشنا
رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده
رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده
شب مانده است وبا شب تاریکی فشرده
کولی کنار آتش رقص شبانه ات کو
شادی چرا رمیده آتش چرا فسرده
رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی
رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی
چشمان مهربانش یک قطره ناسترده
رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده
می رفت گرد راهش از دود آه تیره
نیلو فرانه در باد پیچیده تاب خورده
سودای همرهی را گیسو به باد دادی
سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوار و با خود یک تار مو نبرده
رفت آن سوار و با خود یک تار مو نبرده
باز دوباره فکر تو باز ادامه ی غمت
این درد یه عمره با منه ای کاش ندیده بودمت
عاشق باشی همینه حالت قلبت آرومه یک عذابه
حالت هم خوبه هم خرابه ، وای ..
یک لحظه حس گریه داری ، یک لحظه راحته خیالت
عاشق باشی همینه حالت ، وای ..
عاشق باشی دلت همیشه غرقه یک آشوبه که
برای قلبت حسش انقدر خوبه که ازش نمیشه بگذری
عاشق باشی عذاب عشقتم به جونت میخری
بره بمونه پای این یک باوری ، ازش نمیشه بگذری
عاشق باشی همینه حالت قلبت آرومه یک عذابه
حالت هم خوبه هم خرابه ، وای ..
یک لحظه حس گریه داری ، یک لحظه راحته خیالت
عاشق باشی همینه حالت ، وای ..
حرفایه تکراری عشقایه کوتاه
باز تنهایی بسه ادامه ی این راه
هر راهیو میرم رو به یه سرابه
خسته از این عشقایی که مثله یه حبابه
ولی تو این دنیا یکی باید باشه که با همه ی وجودش با من همراشه
تو رو نمیشناسم ولی تو همون عشقی که تو قلبه من جاشه
یه روزی میای بی اینکه بخوای سر راه هم قرار میگیریم
دستایه منو محکم میگیری با هم دیگه سمت خورششید میریم یه روزی میای
وقتی میبینم داره عمرم میگذره وقتی خیلی وقتا تنهایی بهتره
وقتی کوله بار تجربه میشه پر از شکست فقط باید به امید یه معجزه نشست
ولی تو این دنیا یکی باید.باشه که با همه ی وجودش با من همراه شه
تو رو نمیشناسم ولی تو همون عشقی که تو قلبه من جاشه
یه روزی میای گیریم که بخوای سر راه هم قرار میگیریم
دستایه منو محکم میگیری با هم دیگه سمت خورششید میریم یه روزی میای
یه پاییز زردو زمستونه سردو
یه زندونه تنگو یه زخم قشنگو
غم جمعه عصرو غریبیه حصرو
یه دنیا سوالو تو سینم گذاشتی
جهانی دروغو یه دنیا غروبو
یه درد عمیقو یه تیزیه تیغو
یه قلب مریضو یه آه غلیضو
یه دنیا محالو تو سینم گذاشتی
رفیقم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی
رفیقم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی
آه خدا , ای حبیبم
یه دنیا غریبم کجایی عزیزم
بیا تا چشامو تو چشمات بریزم
نگو دل بریدی خدایی نکرده
ببین خوابه چشمات با چشمام چی کرده
همه جا رو گشتم کجایی عزیزم
بیا تا رگامو تو خونت بریزم
بیا روتو رو کن منو زیرو رو کن
بیا زخمامو یه جوری رفو کن
عزیزم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی
عزیزم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی
منم ترانه خونه ترانه اوارگارد بس که رسیده اینجا به استخون من کارد
بهم بزن سکوتو بشکن تن تابوتو
میون شرق وحشی میخوام برات کابوی شم
میخوام بدزدمتو شاهزاده تروی شم
افسانه رو دوئل کن بدبختیامو ول کن
بیا قد ۳۰۰ سال بریم تو غار بخوابیم
حداقلش اینه سه قرن بی عذابیم
چشماتو رو هم بذار خارج میشیم از مدار
رو دنده ی لجه من بند اومده اتوبان
کنارمی دوباره تو جنگل سیسنگان
رفتم همیشه رفتم خط زمان بشکن
قدم بزن تو خاکه رویایه فرضیه من
تنت یه سرزمینه با خط مرزیه من
بی تو روان پریشم نذار جهنمی شم
درست مثله یه فیلمه آرزوهامو ببین
یخورده مهربون باش اندازه ی یه دلفین
تئاتر زندگی رو خوب بازی میکنی تو
شبیه دربو تخته باهات چه جورو جفتم
نذار تو راه رویا پیلی پیلی بیفتم
بدونه حسرتو کاش همقدمه خودم باش
مثل برگی تن سپرده به بادم
ساده بودم دل به دست تو دادم
طعم شیرین نگاه دروغت
کودکی هامو میاره به یادم
دل ندادی عشقمون پا بگیره
تویی یه روزی برمیگردی که دیره
خاطراتت هنوز دلنشینه
حال و روزم تا همیشه همینه
خاطراتت با من رفیقه
زخم تو روی قلبم عمیقه
خاطراتت با من رفیقه
زخم تو روی قلبم عمیقه..
قلب تنهامو تنهاتر کردی
من هرگز نمیذارم برگردی
دنیای قبل از تو زیباتر بود
دنیای بی عشق و باور کردی
دنیای بی عشق و باور کردی..
خاطراتت با من رفیقه
زخم تو روی قلبم عمیقه
خاطراتت با من رفیقه
زخم تو روی قلبم عمیقه..
اینجا ایران است ، رادیو روشنا
اینجا ایران است ، رادیو روشنا
اینجا ایران است ، رادیو روشنا
توی اوج تنهایی هام سر کشید
روی بی کسی های من پا گذاشت
یه عمر آرزوشو به دل داشتم
چقدر خوب با همه فرق داشت
مثل خواب بود یا یه کابوس بود
مثل برق اومد مث باد رفت
مثل اون که بعد یه عمر زندگی
چون زندگیتو نمیخواد رفت
نه درگیر بودیم نه اذیت شدیم
نه صحبت نه دعوا فقط رفت که رفت
آخه چیزی از بودنش موندنش
نفهمیدم اما فقط رفت که رفت
چقدر حال و روزم باهاش خوب بود
چقدر بگذره تا که یادم بره
چقدر بگذره تا من آروم بشم
آخه خاطره از جنون بدتره
نه چیزی آورد نه چیزی رو برد
فقط عطرشو روی میز جا گذاشت
تا فهمید دیوونشم کم آورد
هنوز میگم با هم فرق داشت
نه درگیر بودیم نه اذیت شدیم
نه صحبت نه دعوا فقط رفت که رفت
آخه چیزی از بودنش موندنش
نفهمیدم اما فقط رفت که رفت
یه صبحه دیگه، یه صدایی توی گوشم میگه
ثانیه های تو داره میره
امروزو زندگی کن فردا دیگه دیره
نم نم بارون، میزنه به کوچه و خیابون
یکی می خنده یکی غمگینه
زندگی اینه، همه ی قشنگیش اینه
خورشید و نورو ابرای دورو
هر چی که رو زمین و آسمونه
بهم انگیزه میده
رها کن دیروزو زندگی کن امروزو
هر روز یه زندگیِ دوباره ست یه شروعِ جدیده
دوست دارم زندگی رو، دوست دارم زندگی رو
خوب یا بد ، اگه آسون یا سخت، نا امید نمیشم
چون دوس دارم زندگی رو، دوس دارم زندگی رو
چشماتو وا کن
یه نگاه به خودتو دنیا کن
اگه یه هدف تو دلت باشه
میتونه کل دنیا تو دستای تو جا شه
چون همه ی دنیا میسازه واسه تو کابوس و رویا
یکی بیداره و یکی خوابه
راهتو مشخص کن ، این یه انتخابه
اگه ابرای سیاه و دیدی
اگه از آینده ترسیدی
پاشو و پرواز کن رو به افق های دور
نگو به سرنوشت میبازی
تو بخوای فردا رو میسازی
پس دستاتو ببر بالا و بگوووو
دوست دارم زندگی رو، دوست دارم زندگی رو
خوب یا بد ، اگه آسون یا سخت، نا امید نمیشم
چون دوس دارم زندگی رو، دوس دارم زندگی رو
من و تو و زمین،حضوری اتفاقی
خطوط خالی از،خمیم و بی تلاقی
پُر از شنیدنی ترین،ترانه هائیم
ببین اسیر این سکوتِ بد صدائیم
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
می جوشاند در من شعری گاهی یادت در،فاصله ها
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
می جوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها
من و تو و زمین،حضوری اتفاقی
خطوط خالی از،خمیم و بی تلاقی
نگاه بی تفاوتم،صدای سردم
من از سراب آسمونت،توبه کردم
آهای خزون داغ باغ بی بهاری
شبیه چهره ام شدم،کجایِ کاری؟
طنین موج و ساحلم ،خبر نداری
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
می جوشاند در من شعری گاهی یادت در،فاصله ها
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
می جوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها
منو جون پناه خودت کن برو
بزار پای این آرزوم وایستم
به هرکی بهم گفت ازت رد شده
قسم میخورم من خودم خواستم
منو جون پناه خودت کن برو
من از زخم هایی که خوردم پرم
تو باید از این پله بالا بری ، توبالا نری من زمین میخورم
درست لحظه ای که تو باید بری،اسیر یه احساس مبهم شدیم
ببین بعد یک عمر پرپر زدن،چه جای بدی عاشق هم شدیم
برای تو مردن شده آرزوم
یه حقی که من دارم از زندگی
نگاه کن تو این برزخ لعنتی
چه مرگی طلب کارم از زندگی
به هرجا رسیدم به عشق تو بود
کنار تو هرچی بگی داشتم
ببین پای تاوان عشقم به تو
عجب حسرتی تو دلم کاشتم
اگه فکر احساسمونی برو ، اگه عاشق هردومونی برو
تو این نقطه از زندگی مرگ هم ، نمیتونه از من بگیره تورو
زردها بیهوده قرمز نشدند
قرمزی رنگ نیانداخته بیهوده بر دیوار
صبح پیدا شده اما آسمان پیدا نیست
صبح پیدا شده اما آسمان پیدا نیست
گرده روشنی مرده برفی . همه کارش آشوب
بر سر شیشه هر پنجره بگرفته قرار
زردها بیهوده قرمز نشدند
قرمزی رنگ نیانداخته بیهوده بر دیوار
صبح پیدا شده اما آسمان پیدا نیست
صبح پیدا شده اما آسمان پیدا نیست
گرده روشنی مرده برفی . همه کارش آشوب
بر سر شیشه هر پنجره بگرفته قرار
من دلم سخت گرفته است از این
میهمان خانه مهمان کش روزش تاریک
من دلم سخت گرفته است از این
میهمان خانه مهمان کش روزش تاریک
که به جان هم نشناخته . انداخته است
چند تن خواب آلود . چند تن ناهموار
چند تن نا هشیار که به جان هم نشناخته . انداخته است
چند تن خواب آلود . مشتی ناهموار
چند تن نا هشیار . چند تن خواب آلود
کجا میری تنها که بشی میمیری
از چی داری همش بهونه میگیری
چیکار داری با دردو غمه تکراری
آخه چرا منو تنها میذاری
کاری نکنی کارات یه کاری بده دست دوتاییه ما
هی رفتیو برگشتی یا نرو یا نیا
تکلیفتو روشن کن چی میخوای تویه رابطه غیر همین
از من کیه عاشقتر تو تمومه زمین
یا درگیری حرفام نداره تاثیری
تصمیمه خودته میمونیو میری
مثه آدم پای همه چی وایستادم
کاش عاشقیو من یادت نمیدادم
کاری نکنی کارات یه کاری بده دست دوتاییه ما
هی رفتیو برگشتی یا نرو یا نیا
تکلیفتو روشن کن چی میخوای تویه رابطه غیر همین
از من کیه عاشقتر تو تمومه زمین
کاری نکنی کارات
کجا میری
تنها توئی تو که میتپید ِ نبض ِ این رهایی
تو فارغ از
وفور ِ سایه هایی
باز آی که جز تو جهان ِ من حقیقتی ندارد
تو میروی که ابر ِ غم
ببارد
به سمت ِ ماندنت راهی نمیشوی چرا؟!
گاهی ستاره هدیه کن
به مشت ِ پوچ ِ شبها
شمرده تر بگو با من حروف ِ رفتنت
تا من بگیرم از دلت
همه بهانه هارا
.
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم
توئی سحر
اضافه کن
به فهم ِ آسمانم
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم
توئی
بیا که بی تو من
غم ِ دوصد خرانم
.
.
.
بگذار بگوینم که از سراب ِ.این آب بریدم
من از عطش
ترانه آفریدم
به سمت ِ ماندنت راهی نمیشوی چرا؟!
گاهی ستاره هدیه کن
به مشت ِ پوچ ِ شبها
شمرده تر بگو با من حروف ِ رفتنت
تا من بگیرم از دلت
همه بهانه هارا
.
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم
توئی سحر
اضافه کن
به فهم ِ آسمانم
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم
توئی
بیا که بی تو من
غم ِ دوصد خرانم
رقصم گرفته بود
مثلِ درختکی در باد
آنجا کسی نبود
غیر از من و خیال تنهایی...
رقصم گرفته بود
ویرانه سر، دیوانه وار
تنها...
تنها ، تنها
رقصیدم ...
دوستیه ساده ما غیر معمولی شد
نمیدونم اون روز تو وجودم چی شد
نمیدونم چی شد که وجودم لرزید
دل من این حسو از تو زودتر فهمید
تو که باشی پیشم دیگه چی کم دارم
چه دلیلی داره از تو دست بردارم
بین ما کی بیشتر عاشق من یا تو؟
هرچی شد از حالا همه چیزش با تو
دیگه دست من نیست بستگی داره به تو
بستگی داره که تو تا کجا دوسم داری؟
بستگی داره که تو تا چه روزی بتونی
عاشق من بمونی منو تنها نزاری
دست من نبود اگه اینجوری پیش اومد
میدونستم خوبی ولی نه تا این حد
انگاری صد ساله که تورو میشناسم
واسه اینه انقد روی تو حساسم
من احساساتی به تو آدت کردم
هرجا باشم آخر به تو برمیگردم
دیگه دست من نیست بستگی داره به تو
بستگی داره که تو تا کجا دوسم داری؟
بستگی داره که تو تا چه روزی بتونی
عاشق من بمونی منو تنها نزاری
دیگه دست من نیست بستگی داره به تو
بستگی داره که تو تا کجا دوسم داری؟
بستگی داره که تو تا چه روزی بتونی
عاشق من بمونی منو تنها نزاری
توی ماه نگاه به راه منو نمی بینی و نمیشنوی آه منو
نمیشه همیشه دل به خواه منو
تو که هفته به هفته به هفته منو حیف اون همه روزای رفته منو
فراموش کنی رفته به رفته منو
حواسم به توه حواسم سمت توه
حواسم سمتی که برسم به توه
آخه بی نفسم نفسم به توه
حواسم به توه حواسم سمت توه
حواسم سمتی که برسم به توه
آخه بی نفسم نفسم به توه
توی ماه نگاه به راه منو نمی بینی و نمیشنوی آه منو
نمیشه همیشه دل به خواه منو
تو که هفته به هفته به هفته منو حیف اون همه روزای رفته منو
فراموش کنی رفته به رفته ی هفته به هفته ی رفته منو
اون که هی گیر و پیگیر گیر منم
اون که هی هیجان داره گیره منم
اون که هی میره داره بمیره منم
اون که هی داره میره بمیره منم
حواسم به توه حواسم سمت توه
حواسم سمتی که برسم به توه
آخه بی نفسم نفسم به توه
حواسم به توه حواسم سمت توه
حواسم سمتی که برسم به توه
آخه بی نفسم نفسم به توه
توی ماه نگاه به راه منو نمی بینی و نمیشنوی آه منو
نمیشه همیشه دل به خواه منو
تو که هفته به هفته به هفته منو حیف اون همه روزای رفته منو
فراموش کنی رفته به رفته ی هفته به هفته ی رفته منو